Z ponad 35. lat życia zawodowego, blisko połowę poświęciłem na kierowanie ludźmi i przedsięwzięciami biznesowymi. Druga część, to droga kształcenia dorosłych i pomagania im w stawaniu się coraz lepszymi liderami i ludźmi. W tej roli pilnuję przede wszystkim dwóch rzeczy – by zawsze było prawdziwie i konstruktywnie. Prawdziwie, czyli w zgodzie z tym co każdy odkrywa jako prawdę o sobie i swej życiowej misji. Konstruktywnie, a zatem z orientacją na rozwiązanie problemu, z nastawieniem na przyszłość, z optymizmem i nadzieją.
Prowadzę indywidualne sesje mentoringowe i coachingowe dla menedżerów wyższych szczebli. Znajdują oni we mnie partnera, który z własnego doświadczenia zna i rozumie wyzwania, przed jakimi stoją. Jako coach i trener zespołów, moderuję refleksję oraz pracę gremiów kierowniczych lub szkolę je z zarządzania biznesem, ludźmi i trudną zmianą. Chętnie angażuję się w krótsze wystąpienia, dla większych audytoriów, w tym webinary na temat przywództwa, kultury organizacji i budowania biznesu na wartościach. Od lat zajmuję się kształceniem przyszłych coachów i mentorów, prowadząc warsztaty i wykłady na studiach podyplomowych.
Jestem mężem, ze stażem dokładnie tak długim jak ten zawodowy, ojcem trzech córek i dziadkiem rosnącego grona wnuków. W domu od zawsze były psy ras mieszanych i przyjaznych. Wśród zmiennych na przestrzeni lat zainteresowań, dominują sportowe – niegdyś snowboard, siatkówka, konie, a ostatnio nartorolki, rower, kajaki górskie oraz turystyka motocyklowa i motocyklowy offroad. Lubię dobry kryminał do poduszki i muzykę "tła" do pracy. Bliska mi jest też piosenka turystyczna i imprezowa, którą chętnie śpiewamy przy gitarze z sąsiadami z naszej wiejskiej ulicy Rolniczej, gdzie zamieszkałem przed laty, emigrując z dużego miasta.
Prezydent Grupy Amcor Specialty Cartons (światowego lidera w dziedzinie produkcji opakowań). Z koncernem związany od początku jego istnienia w Polsce w latach 90. Współzałożyciel i były wiceprezes Łódzkiej Izby Przemysłowo-Handlowej. Założycielem Kongresu Liberalno-Demokratycznego w Łodzi, współzałożyciel i członek Rady Fundacji Rozwoju Przedsiębiorczości. Obecnie jest członkiem Rady Zarządzającej PAM Center Uniwersytetu Łódzkiego, członkiem Rady Muzeum Sztuki MS2 oraz jednym z doradców Prezydenta Miasta Łodzi. Mecenas kultury i sztuki.
Rozmawiała Zofia Kociołek-Sztec
Jerzy, zacznę trochę nietypowo, bo od wrażenia, jakie na mnie zrobiłeś, a właściwie Twoje maile. Zwróciłam szczególną uwagę właśnie na korespondencję z tobą, bo już z samego sposobu pisania wyłaniał mi się obraz ciebie jako dżentelmena, człowieka z klasą. Przyznam, że byłam mile zaskoczona starannie napisanymi wiadomościami, pełnymi życzliwości, eleganckich zwrotów, a od początku było też jasne, że jesteś jedną z najbardziej zapracowanych osób, jakie dotychczas poznałam. Innymi słowy: spodziewałam się raczej, zdawkowych odpowiedzi, skrótów, walki o załatwienie sprawy jak najszybciej i przy okazji jak najefektywniej.
Jak o tym mówisz, przypomina mi się taka sytuacja sprzed iluś lat. Byłem z wizytą w jednej w zarządzanych przeze mnie firm, oprowadzany przez któregoś z kierowników. Podczas naszego obchodu podeszła do niego pani sprzątająca, która chciała mu zgłosić jakiś problem – bodajże czegoś zabrakło. I ten kierownik powiedział coś w stylu „Pani Krysiu proszę mi teraz nie zawracać głowy”, machnął ręką i chciał żebyśmy kontynuowali nasz obchód. Zapytałem go wtedy dlaczego tak lekceważąco i niesympatycznie potraktował tę panią.
W obecny czas, tak silnie naznaczony pandemią, wewnętrznymi podziałami, zagrożeniem militarnym ze wschodu, rosnącą presją polityczną i obyczajową z zachodu, należałoby sobie życzyć na Święta Bożego Narodzenia i nowy rok, przede wszystkim, pomyślnego scenariusza w każdym z tych obszarów. Pozostają jednak rzeczy uniwersalne, wykraczające poza nawet wieloletnie opresje, które dotykają nasz ludzki rodzaj.
Jakiś czas temu wpadł mi w ręce materiał jednej ze znanych firm doradczych działających w obszarze zasobów ludzkich, poświęcony liderowi przyszłości. Autorzy przekonują, że to co będzie wyróżniało lub, co powinno wyróżniać lidera przyszłości, to takie jego kompetencje czy umiejętności, jak zdolność przewidywania przyszłości, umiejętność partnerskiej współpracy wewnątrz i na zewnątrz organizacji oraz zaufanie.
Jak każdy coach i trener zespołów, mam często do czynienia z różnymi wyzwaniami ze strony moich klientów. Bywa, że podczas warsztatu przychodzi moment, w którym w grupie zanika energia. Czasem nie ma jej od samego początku. Uczestnicy nie angażują się w proponowane aktywności, pozostają pasywni, obsadzając się w roli widzów oczekujących, że główny aktor, czyli prowadzący, dołoży starań, by czas minął ciekawie i bezpiecznie.
